Çİ HEYE Lİ DENGÊ SERABÊ?
Ji bo mijangên xwe neweşîne erdê, xetên
enîya xelkekî hene yên hezar sal in li alîyê dûr dinêrin. Şemûgên du zimanî
hene di dengê Serabê de, sibehan kesekî dî, êvaran xwebixwe. Ezmanek heye, quretîya
êşên bingeha xwe a hezar sal in li ti deverê bi cih nebûyî. Şadîya zarokî ya
jinên fêtok ên nûbinû dest bi bihîstina dengê xwe di nav dengên dî de dike.
Destekî di nav du keviran de perçiqî heye li dengê Serabê. Mêrên ji bîrekê
xerabtir. Tiştên gava Silêman çûyî bi xwe re birî an nebirî; Heskîfa tav li her
devera wê bi giranî diçe ava; Wêneyên li camên zîndanan hatî xêzkirin; Dîjle
heye ya fitlok xwe digihîne û diherike dilê Fatma Dîkmenê. Meraqa wî zaroyî ya
li Xençepekê dixebite bi me re bi ingilîzî bipeyive, hewesa wê, berbiska li nav
porê ya neqişî, dûrbûna me ya naye efûkirin heye ji wî zarokî .Hemû klamên
Celal Güzelses yên nekarîye bi kurdî bixwîne hene di dengê Serabê de.Di dengê Serabê de ronîya heyvê heye, ewr
heye, kund hene. Daristaneke keserkêş di ronîya heyvê de; mêrên nasname nîşe
dikin bîst û çar seetan; Ji bilî çîyayan berfa li nivîne dibare...koçeberîyên
xwar, dirêj ên ji xwelîya xwe bêtir ti bar neyî hene di dengê Serabê de.
zarokên ji bavê xwe hê jixwebawer diaxivin; rika jîyînê a barê feqîrîyê
siviktir dike; rupelên sansûrkirî ên
rojnameyekê; danezanên mirinê hene yên sor, yên kesk... Rû hene yên di
dolmîşa bajarokekî, yên kîsên xwe veşartî li bin paldankê. Elîfbayeke nûbinû
dest bi hevoksayîye dike heye di dengê Serabê de. Ew gazinc heye, a zimanê me
nîşa me dike. Ç'îrokên bi xweşî dawî dibin, ên çekek tenê jî tê de neyî. Barê dîrokê yê biêş; zivîrandina
serê xwe; xweşkayîya xwe biqasî yê dî; rûmeta bi goşt û hestî bûyî; a mafdarîya
me ya bêxeyalkirina me nîşa me dide; Du bedenên ji hev dihelin; heza heqkirina jîyînê; Pêşeroja wî mêrê li garaja Mêrdînê bi
qepaxên gazozan xeyalan diefirîne heye
di dengê Serabê de...Fêl nîne. Dûrî nîne. Biçûkdîtin nîne. Ne
qûfleye li derîyê ti kesî. herîzêde
naqoseke tenatîyê, a banga yê dî digihîne herkesan;girnûkek li zêvîyên gênim; bêdengîya zarokên ji
leşkerîyê nû vegerîyayî heye li dengê
Serabê mirîyên bêdemdîyar bi çengê xwe ve dike, çûyîna Erzîncanê a rojekê bi ser Pilûmûrê re; Ji bilî sîyê ti
ewr neyî, Rûyê biken heye yê dibirûse di
hinavê min de bi her çûyîna min a
Stenbolê. Xebata Tirkî ya dîya Kemal lê fêrkirî: Guhdarîya kurê min a
Dergûş*ê ya bi fetilînê heye. erjenga tirsa dayika zaroyê xwe yê sêheyvî
bi memikên xwe difetisîne heye; dîsa jî ne êş e xwedavenda wê; ne
parezgeha tirsê. Dengê Serabê şîyarbûna xwezayê. Xemzevekirina baranê ya
li tavê.... Çûyîna zarokên Surê ya dibistanê heye di dengê Serabê de.Ava tê vexwarin bi herareta xwîdanê heye. Tenê vekêşîna perdeyên di bin ronîya
heyvê de destpêkirina bayê hênik; Ew efsûn heye ya me bi me bide hezkirin, ku
destê me bi qencîyê li destên kesê dî bikeve... Ji fêmkirinê wêdetir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder